Yüz yok sana bu gece.
Bu benim kadife bir kutuda sunulmuş sadakatsizliğimdir, eğil, ışığını dök ve kabul et.
Sonra parlak bir yıldız, işte çoğu kez seç beğen al coğrafyasından vaftiz etmeye değer bulunan. Sen benimsin bebeğim, sen: ben.
Değil bu sefer, değil!
Hani anlamsız bir surata, bulmuş bir kafayla söylediğim; işte budur bizim göğümüz, ben onu evlat edindim, ben onu gasp ettim, ben onu hektar hektar; gümüş civa haneme geçirdim, gülelim;
değil!
Sen de git. Cennetimden afaroz edildin!
Silik bir nokta buldum. Gel buraya. Seninle konuşacağız. Yarın seni kaybedeceğim. Sen en ölümlüsü seçtiklerimin.
Ama ne mucize.
Bu kadar yokken varlığın.
Sen varsan o da var.
Geceyi böyle sessiz sevmemiştim, önce.
İşte bu sessizliğin içine ne atsan alır. Bu sessizlik öyle. Yığınlarca moloz, enkaz, ölü, canlı; hepsi!
Kimsenin seni hatırlaması yetmez, kimse fark etmeyecektir ne güzel. Yoksun desem öyle sahici, öyle gerçek.
İnadını gördüm, blöf yok.
Sen inat ettiğin için yaşıyorsan, ben inanırım.
Hadi birlikte benim dileğimi tutalım, göz kırpalım.
...
Ruj şekerli gözyaşı içimden geçmişti oldu ayakkabı ve iki kişilik komplo beyaz çiçek travmatik şarkı kafamda çalıyor topukların tanrıçası kızıl çingene ateş dansı ritim flaş kahkaha cadılık kariyeri kötüyüm ben şarkısı ve ciiiiiiiiii çocuklar bunu bir siz bir de benden öte benden ziyade köyün delisi çocukların partisi izleyin durmayın gözlerimle değil zerrelerimle: görüyorum!
...
Evet seçilemeyen yıldız, bir programın daha sonuna geldik, seninle o balkonda oturduk, sarıldık, kadehimize soğuk ve keskin bir ışık doldurup yudumladık.
Geleceğin geçmişini anımsadık,
ki o bile gelmemişti henüz.
Sessizcesine sessizdi.
10.08.2009
Nihan AYDIN ...*
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder