aklındaki izler benim

Bir fırtınayı uçuyor teslimiyet
Anların da olmadığı bir zamandan
Kelimelerin ötesindeki yelkenlerin
Vecdi geziyorsun üstelik
Bir kapanıyor zihnimde kelebek
Bir anlatabildiklerini şölenin
Seni tanıyorum, savaşlara çok
Kağıttan uydurulmuş gerçeklik
Çağ bitiyor, duruyorsun

Bu musun kusursuz nefesle
Karşılaşmıştık bir isyankar sessiz
Sana yetmez asırlar tesiri
Kayıtsız adım atmanın içinde devrim
Geliyorsun ihtirasların kuşkusuz
Azize ve serseri çocuklarıyız cehennemin
Çıldırıyorsun zamanın ayininde
Bana susamayacaksın retinan benim

Kıyametin ülkesine kelebek bu ruh
Gökyüzünün arasında öylece durmalı
Her şey iki kez tekrarlanacak
Komedyasında bir boşluğun dokusu biz
Sağanaklara çok nefes kurban etmiş
İlahi kurgusu anlatmanın üstelik
Yer gelmez sana oyunların eşiğindesin

Aklım algının kışı
Bak gökler patlayan kavganın
Biriken tizlerin kime tortularını
Soluyorsun unutturacak oksijeni
İşte her neyse ateşe verecek olan
İrtifa kaybeden göğün lambası
Tepelerin sırtında yağlı boya duraklar
Ah pastoral, o da duymalı sesini
Nüshası eksik şimdi köşelerin

Olsa boşluğun bakışlarındaki
Patlayan işgal biliyorsun
Bulaşan sakinlikte inançsızlığı
Sadece gibi damıtıyor şaşkınlığı
Kıpırdanışları belli ışık sessiz
Ama kimseye yorgunsun değmiyor
İç yoktu hiç anlamazlardı
Ama bilmelisin o kadar seni
Ama duysun kimse değil

Umursamaz sorguluyorsun içinde bir
Aklındaki izleri kazıyacak oysa ki
Orada hatta içindeki kırılıyor
Bir ki; bir ki üç dört biri
Soluyorsun şifreleri de duyuyorum
Alıp da seni öncesinde doruksuz
Neşesi geldi mi suskun ya da hiç
Geçişlerinin kokusu acemi
Tek sende frekansları direniş

Şimdi anlıyorsun beni


nihanaydın...*