12.9.10

jonny ve bunlar

Duvarda terleyen saat çıplak
Sen jonny ve küllerin
Bu ev seni istedi diye
Sırtımdan ağır süzülen ecelim
Bırakmadı floresan
Gitmedim

Sen jonny
Bir de metamorfoz bir gemi
Aklımda imgenin tıpkısı
Tıpkısında huysuz bir kedi
Hep ondan çıkan bu zorum
Gideceğiz diye bir şehir yok
Sökülen kırık camıyla el patriği
Takip ediyor cana farlar
Gitmeli inan ki gitmeli
Sustuğunda tüllerin narin elleri

Soyut resim soyunuyor
Kırık binalar şen ordular
Ve şöleni noktacıklı kürenin
Bil ki güzel çoklar
Dünyam çok hücreli organel sepeti
Huysuz lizozomlar sen koridor
Fotoselli ambulanslar anında imdat
Ayrı parçalar özel teşebbüs
Ruhtur mayoz anarşi ürünü
Renkler muğlak renkler çabuk
Ve şenliği çocuk kargaşa
Son sürümü bizce de muamma

Sen jonny ve kumlar
Yazılmamış çok şiir kadar
Kuşlar geçiyor öylesine gördüğün
Kördüğüm sesler küçülen
Duvarları hapsetmiyor sifon
Çöllerin biriktiği kumbaram tekil
Aklımdan taşlar düşüyor
Sular sularken susayan telefon
Susar
Tuşlar emiyor parmaklarını
Geziyor tütün
Çakmak lazım öylesine güldüğüm
Ve har ve bilmecesiyim sözlerin ve davullar
İşte öyle bir karnaval
Yazılmamış tek satır bulup getiriyor
Yalnız hepsi yanlış
Milyon kafam absürt aşk
Muzur keçilerim pür kahkaha
Sen jonny ve onlar
Şimdilik hepsi bu kadar



nihanaydın...*

Hiç yorum yok: