18.9.09

Nar Bu Dem

Fȃ i lȃ tün / fe i lȃ tün / fȃ i lün

Onla parlar sema çün derler güneş

Görse enfüs o ne ȃfȃkî ateş


Gör ki en parlağı sönmez bir güzel

Fasl-ı ışktır geçemez ser, hem ezel


Ey güzellik göze ihyȃ cȃziben

Öyle ȃmȃ dolanır ışk bilmeyen


Çeşm dolar aşk ile yağmur od misal

Nar-ı aşk meftunu gam etmez ya; kal


Zevk bu lȃl ab-ı sirişk hiç sön demem

Şevkle ol bende yürek, nar bu dem


Ah yürekten dökülen yangın nefes

Dol bulut eşk düşüren rüzgarla es


Sen ki cȃnȃ, safadır dem ah nevȃ

Böyle elhan içe ilham hoş sedȃ


Ey güzellik sana sermest tüm zaman

Öyle tutkun dönüyor mestten cihan


Yok ki akvȃ sana ey vermez beden

Hem demir taş da gelir dil; aşk neden


Hȃr keser bȃdiye ol mecnun bu can

Mest eder bȃde-i aşk kalmaz nihan



Nihan AYDIN…*

Hiç yorum yok: