21.1.09

Kuzey 2

Yürümeye başladığında saat kaçtı; günlerden neydi.. Tarih hangi yılı işaretlemişti bir haberdi yabancı. telefonu günlerdir kapalıydı.
Düşüncelerinin arasında, beynindeki aksonların labirentinde yol almaktan yorgun düşmüştü zihni. Kafasının içinde kaybolmaktan kurtulmak için şehrin içinde kaybolmayı denemk istemişti sonunda. Yol kendini nereye götürürse oraya gitmeye karar verip (çocukluk alışkanlığı...) ; dur durak bilmeksizin sokakları kat ederek sonunda hiç bilmediği bir sokağa varmıştı.
"Kuzey sokağa hoş geldin yabancı!"
Kaybolduğunu anlamasıyla gözüne ilişen ilk banka çöktü.
Geri dönüş yolunu anımsamaya çabaladı.
Ama geri neresiydi?
gördüğü yaşadığı bütün şehirleri bir denkleme dönüştürüp bir 'geri' kavramı oluşturmaya çalıştı kafasının içinde. Bütün şehirleri bir bilinmeyen olan bir eşitsizlik elde edebildi sonuçta. Çözüm kümesine ulaşamadığından sordu kendine;
'X neresi?
Y neresi?
Z neresi?
..ben neredeyim?'
Geri' si olmayan bir kimse olarak yaşamak...
Dün' süz kalınabilir miydi?
Küre avcunun içinde bir bilye. Çok koordinata şahitlik etmiş gözler, çok yere ait hissetmişlik. Taa ki bütün aidiyet hislerini kaybedene kadar.
Yerin yüzünde piç gibi kalakalmıştı. Ait olduğu bir yeri özlüyordu ama neresi olduğunu bir türlü bulamıyordu. Belki de sadece bir yere ait olma duygusunu özlüyordu. 
Belki başka bir yerde başka bir zamanı yaşayan başka insanlar vardır şuanda yanında olmayı itercih edebileceğim diye geçirdi aklından.
Ancak mümkünsüzlüğe takılıp tökezledi.
Gözleri doldu.
Bu yağmur; aidiyeti nereye ait olduğu bile belli olmayan bir hasret bulutuyla dolarak gelmişti engellenemez bir biçimde. Yağacaktı yolu yoktu.
Ve yabancı her defasında olduğu gibi bu yağmurla arınmak isteyecekti üstüne insanlardan bulaşandan. Bütün dünyanın kirlenmiş olduğunu düşünürdü her seferinde yağmurlarla yağarken; bütün yüzlerin kirlenmiş olduğunu. Bu yağmura rahmet deyip, kollarını göğe açarak şemsiyesiz uzanıyordu her seferinde.
Ancak biliyordu ki kanatlarına tutunduğu bu yağmur her seferinde ahmak ıslatan oluyordu.
Kendi kendine tekrar etti bir kez daha;
'X neresi..
Y neresi..
...'

..sonra güneş açtı.
Yabancı gülümsedi.


13.12.07 (19:32) -06.01.08 (00:48)

Nihan AYDIN ...*

Hiç yorum yok: