Soğuk Beni Bir Kere Öptü

Çerçevesine karaladı bizi 
İmlası enfekte kader
Sargı bezleri yetmediler
Ve tuzla buz olmuş 
Topla topla bitmez bir keder.. 

Yollardan geçtim kışlardan geçtim

Şimdi soğuk savaşlardan dönen
bilincim kirli ve yorgun 
ruhu kesilmiş bir şiirin içinde
bir ihtimal yaşıyorum.

Parmak uçlarıma çabuk dokun
Soğuk beni bir kere öptü

Hecelerine dağılmış bir baladın
ten kıvrımlarına sokulmuş bir bıçak; 
ünlem(!)
toplamaya tenezzül etmedi sokak
sızdı kanlı bir eylem
hiçbir iyelik eki borç almadı
kalakaldı ortada isimden bozma 
terkedilmiş yüklem..
Şimdi bir ölüsü bir dirisi olan sokağın
tüm ışıklara küskün
lambasıyımdır ben.

Gözlerimi sana sürdüm
koştu ezeli yokuşlar dört nala
gömleğinin yakasına
kaç bin volt sen anla.
Gözlerimi sana sürdüm,
sansürsüzdüm.
Çektin bayrağını ihtilalin
rotama.
Sarsıldı topraklarım 
yine de 
bu muazzam zaferin geçit törenine
katılımcı değildi adımlarım.

Birkaç nefes çektikten sonra senden 
izmaritini içime basıp
gitmiştim,
sen sevgilim, bu sevdada devrimci
bense her düzene muhalif anarşisttim.

Şşşt!
Üşüyorum.

Nihan AYDIN...*