Sessizliklerde Yaşamak: Sesler Savaşı

Yaşayacağız sessizliklerde
ne senden
ne benden
ne bizden bahsedeceğiz;
yok olacağız düğümünü mahşere biçtiğimiz bu bekleyişte!

Kelimelere ihanetimiz
yaşamak duygusuna ihanetimiz
ve en acısı
kendimize ihanetimiz gibi;
sıfatlarla "en" diye tanımlayabileceğimiz bir seslenişte
çığlık olup
ardından
kamufle olacağız bilinmeze,
tıpkı "en" oluşumuz gibi!

Ama yalnızca plastik bir ihtimaldi
ihtiyatsız bir olasılık
şıkların kaydığı bir cevap anahtarı
belli ki bir zamana göre yanlışlık
belki de zaman kaybıydık.

Gittik rüzgar!
Gittik kuşlar!
Sesin sesimden artık geçmişti
oysa ben serden geçmiştim de
yine de geçmemiştim senden.
Gittik evrim!
Sesin sesimden taşındı.
Hayır, sanılanın aksine 
kalpte değildi yangın.
Yalın bir cihan savaşı iç cephelerde;
bir boğaz harbi;
bir boğaz iltihabı sadece.

Ardından ateşkeslerin
bir yenik dedikodunun ses telleriyim.
Üstelik yorgunum,
kelimelerim enfekte..
Bak! Susmadım yine de
bulaştım her bir heceye
Kara humma!
Kara humma!

Sense yalnızca susuştun...

Suskunluğun bir salgın gibi
eline yüzüne bulaşıyor. 
Suskunluğun bir saldırı;
anlamını aldanışlara anlamdaş tutmak istediğim..
Karışıyor seslere;
sesine değil.
Kurnazlığına takılıp ardına muhbir düştüğüm
kelimelerin..
Sessizliğin bir salon adabı
güvensiz ve yalancı sıkışılan eller tiyatrosu
gerçekçi görünmeye çalışan bir gülümseme
maskelerle gezinilen bir riya balosu
finali olmamış bir film
fazlasıyla yapmacık ve acıklı sessizliğin..

Şimdi kendimi kör açmazlara sadık kılmışken
kime şikayet edeceğim
ihanetimi ve varsızlığını?
Kime sevineceğim vuslatında
yok'suz arsızlığını?
Kelimemdin!
Kimse seni benim kadar ince
kimse seni benim kadar yudum yudum
anlayamadı
hece hece
ve 
zerre zerre.

Şimdiyse 
içimde kelimelerim azalıyor.
Sonra içimde terkler..
Ardından içimde sonsuz bir artış;
sonsuz bir devinim!
İçimde nüfuslar patlıyor!
Hangi kimseler?
Hani kimseler?
Bilmiyorum.
İçimde tanımadığım sesler;
eskisi gibi
ama asla eskisi olamıyor.

Geriye kalansa
dudak kıvrımlarında unutulmuş 
bana ait bir gülümsemece...
İmlanın zulmü 
ve sessizliklerde yaşamak sadece...*